Erbo-di-niero(-óudouranto)
Pulicaria odora
Asteraceae Compositae
Nom en français : Pulicaire commune
.
Descripcioun :Aquesto erbo-di-niero èi coumuno dins li relarg safrous de Prouvènço séusouso. Se recounèis à si fueio basalo pelouso, reticulado e pulèu grando (10 à 15 cm de long) en raport à-n-aquéli de la cambo. Li flour coumpausado fan mai de 15 mm de diamètre.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço traditiounalo pèr aquesto planto. Lis estùdi d'aro monstron d'ùni prouprieta anti-bateriano e contro li champignoun.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pulicaria
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 à 3 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Terraire safrous
- Suviero
- Éusiero
- Espinau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Pulicaria odora (L.) Rchb., 1831
Ranonculo-rubisso
Ranunculus muricatus
Ranunculaceae
Nom en français : Renoncule à petites pointes.
Descripcioun :Aquéu ranouncle trachis dins li prado umido di relarg safranous. Es uno planto basso (< 30 cm) qu'a pas, en generau, de tijo. Se recounèis à si fueio paumado e de formo redouno, e subretout à si fru plat e espinous (coume Ranunculus arvensis, mai aquéu a de fueio coumpausado e primo).
Usanço :Lou ranouncle-espinous es uno planto empouisounanto que fai uno sabo marrido pèr la pèu.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : Basalo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Ranunculus
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Liò : Prado umido
- Ribiero
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Ranunculus muricatus L., 1753